तुझ्या माझ्यात….
अशीच असू देत मावळतीची केशरी तलखी ….
टाकलेल्या जगावरचे सूर्याचे अस्तंगत कवडसे….
असू देत अशीच वाऱ्याची तिरपागडी शीळ आणि
पोटात तुटणारं शेतांचं पोपटीपण…. !
असू देत अशाच कावळ्यांच्या कोऱ्या करकरीत काळ्या झेपा
आणि मुठीत न उमललेल्या मोगऱ्याच्या ढासळलेल्या धवल कळ्या….
काही न उमलणं म्हणजेच काही न संपणं असतं नं
ते … ही…. तसंच राहू दे …
तुझ्या माझ्यात….
